در روز یکشنبه چهارم ماه ربیع الثانی 1441ق (1398/9/10) جمعی از موکب داران و اصحاب هیئت های حسینی و سرشناسان از شهر مقدس قم با مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی طی حضور در بیت ایشان با معظم له دیدار کردند و مورد استقبال ایشان قرار گرفتند.

آن گاه معظم له در جمع میهمانان بیاناتی ایراد کردند و طی آن فرمودند: زندگی در دنیا هرقدر که طولانی باشد بیشتر از صد سال نخواهد بود و اگر هم باشد یک یا دو درصد مردم با یک یا دو سال بیشتر، مرز صد سالگی را پشت سر می گذرانند، اما زندگانی در آخرت این گونه نبوده بسیار بلند و طولانی است. قرآن کریم در توصیف یک روز از روزهای آخرت می فرماید: «فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ؛ در روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است» (معارج/4).

ایشان توضیح دادند و فرمودند: انسان در دنیا برای زندگی می کوشد و همین امر به تأمین مال و پول بستگی دارد. به دست آوردن پول از رهگذر بازارها و محل دادوستد گوناگون از قبیل: بازار نجاران، بازار کفاشان، بازار طلافروشان، بازار میادین میوه و تره بار و جز آن ممکن می شود. حال اگر کسی در صنف و شغل و بازاری موفق نشود، کار و محل کار خود را تغییر می دهد و آنقدر این کار را انجام می دهد تا به موفقیت در کسب و کار نایل آید.

اما در آخرت تعدد بازار و مراکز دادوستد وجود ندارد و تنها یک بازار هست و آن بازار اهل بیت علیهم السلام است که به دست آوردن سرمایه این بازار فقط و فقط در دنیا ممکن است؛ چراکه دنیا محل کار و تدارک دیدن توشه برای آخرت بوده و در آخرت فراهم بودن این فرصت ممکن نخواهد بود.

معظم له افزودند: خدای متعال پدران ما و پدران و مادران شما را بیامرزد که ما را در مسیر اهل بیت علیهم السلام قرار دادند. وظیفه ما در این زمینه این است که نسبت به نسل فعلی و نسل آینده فعال و پرکار باشیم و کم کاری و کوتاهی نکنیم. به دیگر سخن با تمام توان و کوششِ همه جانبه آنان را در راه و مسیر اهل بیت علیهم السلام قرار دهیم و این وظیفه پدران، مادران، عموها، دایی ها و دیگر بستگان است. باید توجه داشت که انسان هر اندازه در این جهان زندگی کند یک روزی خواسته و یا ناخواسته باید به سرای دیگر کوچ کند؛ لذا باید توشه ای برای آخرت تهیه کرد که عمل برای خدای سبحان و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام توشه این سفر است.

در مقوله کار برای خدا و اهل بیت علیهم السلام انسان باید بداند و اعتقاد داشته باشد که حضرت باری تعالی نیت انسان ها و آنچه را در نیت و در درون دارند و نیز اعمال آن ها را می داند و می بیند.

مرجع عالیقدر آنگاه در این زمینه داستانی بیان کردند و فرمودند: در روزگار مرجعیت والد ما (مرحوم حضرت آیت الله العظمی میرزا سید مهدی حسینی شیرازی قدس سره) شخصی در کربلا می بایست هزار دینار خمس دارایی خود را می داد. او یک حلب هفده کیلویی روغن را با خرما پر کرد و هزار دینار در کیسه ای داخل آن گذاشت. درب حلب را با لحیم کاری محکم کرد، سپس نزد مرحوم والد آمد و گفت: محتوای این حلب خرما و خمس مال من است. اگر به این مقدار خرما نیاز ندارید من این حلب و محتوای آن را به یک دینار می خرم.

مرحوم والد فرمودند: این مقدار خرما زیاد است و به آن نیاز نداریم؛ لذا آن را به شما می فروشم.

آن شخص یک دینار به مرحوم والد داد و حلب خرما را برداشت و به ایشان گفت: تمام محتوای این حلب برای من حلال است؟

مرحوم والد پاسخ دادند: آری، حلال است.

گفتنی است که در آن روزگار ارزش یک گوسفند یک دینار بود و بدین ترتیب پولی که آن شخص در آن حلب گذاشته بود معادل قیمت هزار گوسفند می شد.

آن شخص ماجرا را برای یکی از دوستان خود تعریف کرد و در جواب شنید: چگونه و به چه جرأتی این کار را کردی، این کار تو درست نبوده و از خدا پنهان نیست!

طرف گفت: برای مرجع خود توضیح دادم و اجازه تصرف در محتوای حلب را از ایشان گرفتم.

اما پاسخ شنید: ولی به ایشان نگفتی که هزار دینار در حلب گذاشته ای!

شخصِ یادشده به سخنان دوست خود توجه نکرد. پس از سال ها طرف گفتگوی آن شخص در قم به دیدارم آمد و ماجرا را برایم گفت و افزود: آن شخص پس از آن ماجرا خانه ای بزرگ به مبلغ هزار دینار خرید و ازدواج کرد. چند سال پس از ازدواج و در پی اصرار همسرش آن خانه را به نام او ثبت کرد. پس از چند سال میان او و همسرش نزاع و اختلاف و درگیری به وجود آمد و همسرش او را از خانه بیرون کرد.

آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در تبیین مطلب فرمودند: دو موضوعِ سخت در زندگی انسان وجود دارد:

1) شیطان است؛

2) نفس اماره است که به بدی و بدکاری فرمان می دهد.

راه و وسیله رهایی از این دو قرار گرفتن در مسیر اهل بیت علیهم السلام است و این راه و مسیر همان حسینیه ها، هیئت ها، موکب ها، مساجد و مجالس حسینی و مجالس اهل بیت علیهم السلام در دو ماه محرم و صفر و دیگر مناسبت های سال است. شایسته و بایسته است که بدانیم، خاندان پاک رسول خدا صلی الله علیه وآله همان هایی هستند که در دعاها درباره شان می خوانیم: «المتقدّم لهم مارق، والمتأخّر عنهم زاهق، واللازم لهم لاحق؛ هموکه بر ایشان تقدم جوید، از دین بیرون رفته و کسی که از ایشان عقب مانَد، به نابودی گراییده ولی ملازم ایشان به حق خواهد رسید».

مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله العالی در ادامه فرمودند: مسأله مهم تر نسل جوان و جوانان است. بکوشید جوانان را از وادی سرگشتگی و پراکندگی برهانید و از آنان در مقابل خطرها و تهدیدهای فکری و عقیدتی محافظت کنید و به علت و سبب هر کم و زیادی و نارضایتی از آنان رویگردان نشده و با آن ها قهر نکنیم و ایشان را از خودمان نرانیم و باید آنان را تحمل کنیم و گام به گام و اندک اندک در راهِ ارشادشان بکوشیم و در جهت قرار دادن آنان در مسیر و چارچوب اهل بیت علیهم السلام بی دریغ همت گماریم.

توجه داشته باشیم که جامعه امروز به مراتب از جوامع گذشته بدتر است. بیشترِ شما در جوامع گذشته زندگی کرده اید و نیک می دانید که جامعه آن روزگار با تمام کاستی ها و مشکلات از جامعه امروز برتر و بهتر بوده است. با این حساب حفاظت از جوانان امروز سخت است، ولی در عین حال شدنی است و می توانیم از جوانان حفاظت و صیانت کنیم.

معظم له تأکید کردند: برای آخرتِ جاودانه که هر روز آن معادل پنجاه هزار سالِ این دنیا است، باید بدون کم و کاست در چارچوب و مسیر و خط اهل بیت علیهم السلام فعالیت کنیم و از پیشی گرفتن و یا عقب ماندن در مسیر آنان پرهیز کرده و ملازم و همپا و همراه آنان باشیم.

ایشان سخنان خود را این گونه به پایان بردند و فرمودند: از خدای متعال می خواهم که برای خدمت در راه اهل بیت علیهم السلام پایداری و استقامت به شما عطا فرماید و اینکه به یاری حضرتش مشکلات را بر خود هموار کنید.

جوانان شیعه را گرچه فرزندان و نوادگان و خویشاوندان باشند یا بیگانه مورد توجه قرار دهید و بدانید که جوانان شیعه همگی جوانان شما هستند. در این راه همدست و همداستان و همراه باشید تا ان شاء الله جوانان را گرد آورده و هدایت شان کنید.

امیدوارم خدای متعال توفیق تان دهد و شما را از عنایت اهل بیت علیهم السلام برخوردار فرماید، وصلی الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین.